Sobota z jajem #6 Szalony omlet cesarza Lucjanka czyli dżem dobry na piątkę. Na piąstkę. Na piętkę. Dżem dobry na wszystko! [konkurs]

Strukturalnie wszystko się odliczyło. Mąka. Jajka. Mleko.

Oryginalnie. Winny być rodzynki. Jest żurawina. Bo ich nie lubię. No, może nie przepadam. Pewnie i tak bym je wydłubała.

I piana. Sztywna. Lśniąca. Delikatna. Wmieszana.

Dla odmiany od tej sączącej się przez niewidzialne zęby. W której wszystko jest utytłane. Łącznie ze mną.

W całym szaleństwie (tygo)dnia powszedniego śniadanie to wydaje się być arcyproste. Banalne. I takie oczywiste. 

"Piątnica" cesarza Lucusia.

Bez ciasta. Bo Stwórca znowu ma fazę na głodzenie. Sensor grubości mu się odezwał ;)

To ja sobie chociaż dogodziłam. I słodkie śniadanie zjadłam. 

Bo słodko na talerzu, póki co. 

Wyrżnąć się cholery nie chcą! Swędzą. Gizmo ze śliny potokiem jak sokiem lepkim szaleje. To piąstka. To stopa. Na przemian lądują w buzi.
W przeciwieństwie do śliny, która się w niej nie mieści. Nie wiem tylko, nie chce? Czy nie może?

Moja odpowiedź na niewidzialne zęby?
I widzialną oponkę?
I dżem?
Kaiserschmarrn, of kors!
No! To teraz ślinka cieknie nie tylko Gizmolowi :P

2 jajka 

3 łyżki mąki pszennej
trochę mleka

szczypta soli

2 łyżeczki cukru

garść suszonej żurawiny

łyżka masła

2 łyżki dżemu Łowicz

Białka oddzieliłam od żółtek. Ubiłam na sztywną pianę. 

Żółtka i mąkę roztrzepałam. Do masy dolałam mleka, na oko. Wrzuciłam garść żurawiny. Lekko przemieszałam. Na koniec dodałam białkową pianę. Wymieszałam łyżką.

Masło rozpuściłam na patelni. Wylałam masę i smażyłam. Lekko ścięte ciasto poszarpałam łyżką. Oprószyłam cukrem. Smażyłam do zarumienienia.

Serwowałam na ciepło. Z łowickim dżemikiem ;)

Z łowickim przytupem szalony omlet cesarza Lucjanka zgłaszam do konkursu.
A Stwórca niech żałuje. Bo boskie było. Muaa!